Yapı İşletmesi

İnşaat Sektöründe Yönetim

İnşaat yönetimi anlam yüklenimi farklılık gösteren bir terimdir. İnşaat proseslerinin yönetimi eylemi şeklinde özetlenebilir. İnşaat yöneticisinin, inşaatın temel kaynaklarını yönetmesidir. Bu kaynaklar; çalışanlar, alt yükleniciler, ekipman ve inşaat alanı, malzeme, para (gelirler, giderler ve nakit akışı) ve zamandır (S.W.Nunnally, 2001). İnşaat yönetimi, başka bir literatürdeki tanımda, kavramsal olarak minimum maliyet ve yüksek kaliteyi hedefleyerek, yapı projesi sahibine profesyonel yönetim hizmetlerinin sağlanmasıdır (Richard H. Clough ve diğ., 2000).

Profesyonel yönetim hizmetlerinin kapsamına giren aşamalar, inşaatın programlanması ile istenen bütünlüğü sağlayamaz. Bunun yanı sıra inşaat alanı ve toplam proje sorumluluğunu da kapsar. Bu yaklaşımın amacı; proje planlama, tasarım ve inşaatı, inşaat sistemi içinde birbiriyle ilişkilendirmesidir (Richard H. Clough ve diğ., 2000). Projenin tam zamanında ve belirlenen bütçe içinde tamamlanması (S.W.Nunnally, 2001) hedeflenen sonuca ulaşılması istenen profesyonelliktir.

İnşaatta başarı, inşaat projesinin zamanında ve bütçesinde tamamlanması ile birlikte, çalışanların motivasyonu, kârlılık, standartlara uygunluk, sistem yönetimi, toplumsal fayda ve ürettiği katma değerlerin etkisi ve sürdürülebilirliği, verimlilik ve inovasyon (yenilikçilik), güçlü bir proje yaklaşımından beklenen pozitif sonuçların elde edilmesidir. Yapı yönetiminin kapsamı; inşaat sözleşmeleri, yapım metotları ve malzemeleri, imalât, maliyet tahmini, maliyet kontrolü, kalite kontrolü ve güvenliktir (S.W.Nunnally, 2001).

Bahsedilen bütün bu nedenlerden inşaat sektöründe yönetim çok önem arz etmektedir.

Hillebrand ve Cannon (1990)’a göre sektörün yapısı nedeniyle yönetimin önemi aşağıdaki şekilde listelenmiştir:

1. Her inşaat projesi yepyeni bir şantiyede sıfırdan başlayarak bir üretim birimi olarak kurulur.
2. Endüstrinin işgücü yoğun bir işkolu olması nedeniyle projenin başarıya ulaşabilmesi için çok iyi bir işgücü yönetimine ihtiyacı vardır.
3. Üretim prosesi çok karmaşık olup çok sayıda girdi içermektedir.
4. Hava ve zemin şartları ile malzeme, ekipman ve işgücü tedarikinde belirsizlikler vardır. Bundan dolayı yönetsel olarak alınacak kararlar çoktur, özellikle şantiyeler karar yoğun üretim yerleridir.
5. Her proje farklı olup işveren ve profesyonelleri de farklıdır. Örgütsel yapı dışındaki yönetsel ilişkiler çok karmaşık olabilmektedir.
6. Coğrafik olarak dağınıklık, şantiye sorumlularının merkez ofisten zamanında yardım almalarını oldukça zorlaştırmaktadır. Bu nedenle proje müdür ve yönetiminin anında, önceden merkez ofis ile herhangi bir istişarede bulunmadan kararlar almasını gerekmektedir.

Bütün bu nedenlerden ötürü inşaat firmalarının, doğru yöneticilerin doğru zamanda doğru projelerde olabilmeleri için iyi plan ve program yapmalarını gerektirmektedir.